บทที่ 289

หรือว่า...เขาก็จะสามารถคว้ากระโปรงทั้งตัวของเธอได้ และจากนั้นก็คว้าข้อเท้าของเธอได้

ถ้าเป็นแบบนั้น เวินเอ๋อหว่านก็จะไม่ตกลงไปในทะเล

มู่เหยียนเซินแนบผ้าโปร่งสีชมพูชิ้นนั้นไว้แน่นที่หัวใจ

นี่จะเป็นสิ่งที่เขาทะนุถนอมไปตลอดชีวิต!

ทองพันชั่งก็ไม่แลก!

“หว่านหว่าน...” มู่เหยียนเซินเช็ดทรายบนโหลแก้วอย่างระม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ